Composición e propiedades
O gas natural é un hidrocarburo formado principalmente por metano, aínda que tamén adoita conter unha proporción variable de nitróxeno, etano, CO2, H2O, butano, propano, mercaptanos e trazas de hidrocarburos máis pesados. O metano é un átomo de carbono unido a catro de hidróxeno (CH4) e pode constituír ata o 97% do gas natural.
Propiedades físicas | Propiedades químicas |
Fórmula molecular | CH4 |
Peso molecular mixto | 18,2 |
Temperatura de ebulición a 1 atmosfera | -160,0 °C |
Temperatura de fusión | -180,0 °C |
Densidade dos vapores (aire = 1) a 15,5 | 0,61 |
Densidade do líquido (auga = 1) a 0 ° / 4 ° C | 0,554 |
Razón de expansión | Un litro de líquido convértese en 600 litros de gas |
Solubilidade en auga a 20 °C | Lixeiramente soluble (de 0,1 a 1,0%) |
Características
- O gas natural consúmese tal e como se encontra na natureza. Dende que se extrae dos depósitos ata que chega aos fogares e puntos de consumo, o gas natural non pasa por ningún proceso de transformación.
- A estrutura molecular máis simple do gas natural facilita que queime limpamente, por iso a súa combustión non produce partículas sólidas nin xofre.
- O gas natural é unha das fontes de enerxía fósiles máis limpa xa que é a que emite menos gases contaminantes (SO2, CO2, NOx e CH4) por unidade de enerxía producida.
Emisións de CO (g CO/kWh útil xerado)
*As emisións de CO2 asociadas ao consumo de electricidade segundo datos do mix eléctrico de 2010 do IDAEA
Fonte: Fundación Gas Natural – Guías técnicas de enerxía e ambiente.18. A contribución do gas natural á redución de emisións á atmosfera en España. (2009)
Factor de emisión (gr/kWh útil xerado)
- NOx
- SOx
- Volátil
- Partículas
- CO
- NOx
- SOx
- Volátil
- Partículas
- CO
Fonte: Fundación Gas Natural – Guías técnicas de enerxía e ambiente.18. A contribución do gas natural á redución de emisións á atmosfera en España. (2009)
No seu estado natural, o gas natural é inodoro, incoloro e insípido, non obstante para advertir a súa presenza en caso de fuga adminístraselle un odorífero (mercaptanos) que lle dá o olor característico a ovos podres.
- Require ignición para a súa combustión
- A súa densidade relativa faino máis lixeiro que o aire polo que as fugas ou emisións se disipan rapidamente nas capas superiores da atmosfera dificultando a formación de mesturas explosivas no aire.
- É eficiente e abundante
- Non é corrosivo